Pastoraat

Pastoraat betekent zorg voor de ander; omzien naar elkaar. Dat omzien naar elkaar gebeurt vanuit de opdracht die Christus ons gegeven heeft.
Dat betekent dat pastoraat een taak is van iedereen die Christus’ opdracht in praktijk wil brengen: predikanten, ouderlingen, wijkbezoekers, diakenen én gemeenteleden. Iedere christen is geroepen om om te zien naar de ander.

Dat vraagt een opmerkzame houding, ook jegens elkaar. Het mag niet voorkomen dat iemand de kerkdienst bezoekt en niet opgemerkt wordt. Het mag ook niet voorkomen dat mensen wegblijven uit kerkdiensten of van andere activiteiten van de kerk, zonder dat dat door anderen opgemerkt wordt en zonder dat daar iets mee gedaan wordt.

Wij leven in een individualistische wereld waarin wij de ander niet lastig willen vallen. Maar het kenmerkende van pastoraat is juist dat wij aandacht hebben voor de ander. Wij willen er juist voor de ander zijn, uiteraard alleen als de ander dat wil.

Pastoraat moet aan de ene kant een spontaan gebeuren zijn, maar het moet ook georganiseerd worden. Daarbij gaat het er om dat de mensen van de kerk initiatief nemen om de ander te bezoeken in de eigen woonomgeving. Dit bezoek kan gedaan worden door gemeenteleden maar ook door predikanten, ouderlingen, wijkbezoekers. Door een goede organisatie van het pastoraat wordt voorkomen dat mensen tussen wal en schip vallen en wordt bereikt dat ieder die aandacht nodig heeft en wil dat ook krijgt. Tegelijk zorgt een goede organisatie ervoor dat degenen die pastorale zorg verlenen niet overladen worden.